Ervaringen en inspiratie
Blogs
In mijn blogs neem ik je graag mee
In de afgelopen jaren sprak ik met honderden families die allemaal op hun eigen manier omgaan met verlies. Die gesprekken raken mij persoonlijk. Hoe kijk ik terug op de uitvaarten waar ik mocht spreken? Wat sloeg de grond onder mijn voeten weg, ontroerde mij of maakte mij bang en kwetsbaar? In mijn blogs neem ik je graag mee tijdens mijn bijzondere ontmoetingen. (Alle verhalen zijn overigens afgestemd met de nabestaanden)
Tips: zelf een speech schrijven
Een bijdrage leveren aan een afscheid van iemand die je liefhebt. Dat is fijn om dat te mógen en kúnnen doen. In dit artikel deel
Een speciaal plekje in mijn hart
Met de meeste bruidsparen die ik mag trouwen, bouw je een band op. Van te voren is er veelvuldig contact, achteraf ontvang ik regelmatig een
Kipfilet met roomsaus
Een onbekend nummer belt. Ik neem netjes op. Is het een energieverkoper of is het iemand die een dierbare verloren heeft en nu bijzondere woorden
Jij gaf onze vader terug
Ik had al heel veel uitvaarten mogen verzorgen toen ik weer werd gebeld om te spreken tijdens een uitvaart. Zo veel levens mocht ik al
Ik zie je slip!
Ik mag weer spreken op een uitvaart. Zoals gewoonlijk zet ik de avond van te voren al mijn spullen klaar. Mijn map met speech is
De laatste zorg
Een uitvaart verzorgen. Dat doen we samen. Toch zijn het vaak de uitvaartondernemer en ik die na een plechtigheid de complimenten ontvangen. Omdat families blij
De hemelpoort
Ik heb nog nooit zo nagedacht over de hemelpoort. Wie ontvangt mij daar? Hoe is het daar, wie kom ik tegen? Volgens een bezoeker van
Het is goed zo
Al zeven dagen lang slaap ik vijf of zes uren per nacht. Ik voer het ene na het andere gesprek, de verhalen móeten geschreven worden.
Liefdevolle zorg
Als jong meisje kwam ik er al. Ik droeg mijn mooiste kleren en in mijn haar zaten twee vlechtjes mét een strikje. Ik zong bij
Wendy Perry of Wendy Sheeran
Als uitvaartspreker ontmoet je veel mensen. En dan woon ik ook nog eens in een klein dorp, waar iedereen iedereen kent. En ook in de
De ramp
Oude Tonge, 1953. Het is geen nacht zoals alle andere nachten. De mensen in ons dorp voelen dat er iets staat te gebeuren. Het water
Mijn oma en ik
Dit is mijn oma. Mijn oma en ik, toen ik nog klein was. Gisteravond moest ik al aan haar denken toen ik toevallig vanuit Zierikzee
Twee minuten stilte
Deze column is geschreven op 4 mei… Verhalen uit de Tweede Wereldoorlog ráken me. Ik hoor er zoveel over dat ik wel een boek zou
Uit de Toon
Het is al een paar jaar geleden dat ik op gesprek ging bij een wat oudere man. Toon. Toon is ziek, wil niet meer behandeld
Love Rules
Als de Liefde regeert… Ik ben nog wat ouderwets, heb ik me laten vertellen. Ik kan bellen en appen met mijn telefoon, maar da’s alles.